Εργατική Έρευνα στα χρόνια της Καραντίνας
Sign in to Google to save your progress. Learn more

Αυτή η φόρμα-ερωτηματολόγιο φτιάχτηκε με πρωτοβουλία της Συνέλευσης ενάντια στη Βιοεξουσία και την Κλεισούρα που μας επέβαλλε το κράτος-προστάτης στους καιρούς της πανδημίας του κορονοϊού SARS-CoV-2. Αφού συμπληρώσεις τη φόρμα μπορείς στο τέλος να επιλέξεις αν θέλεις κιόλας να δημoσιευθεί–ανώνυμα πάντα–στη σελίδα μας στο facebook (https://web.facebook.com/%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%A0%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%9A%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B1%CF%82-109213057401379/?_rdc=1&_rdr).

O εγκλεισμός-αυτοεγκλεισμός λόγω του κορονοϊού, η αποτροπή-απαγόρευση των συναθροίσεων και το στρατιωτικό μέτρο της ολικής απαγόρευσης της κυκλοφορίας  ή, ακόμα χειρότερα, η εκούσια διακοπή της συλλογικής δράσης από τα κάτω έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Η απομόνωση ή η αυτοαπομόνωση εντείνει την αίσθηση αδυναμίας και παράλυσης σε συνθήκες κοινωνικής παράκρουσης, τη στιγμή μάλιστα που ήδη προκύπτουν πολύ σοβαρά ζητήματα, ειδικά στις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς.

Σε καιρούς πανδημίας (που σίγουρα ευνοείται από τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, αν δεν προκαλείται κιόλας απ’ αυτόν) επιβεβαιώνεται περισσότερο από ποτέ ότι η δουλειά του καπιταλιστικού κράτους είναι να προστατεύει, εκτός από το κεφάλαιο, ΚΑΙ την εργασιακή δύναμη στον βαθμό που είναι απαραίτητη για την κερδοφορία των καπιταλιστών. Το κράτος-μπαμπάς παρεμβαίνει για να εξασφαλίσει ότι δεν θα καταστραφεί μεγάλη ποσότητα από αυτό το πολύτιμο εμπόρευμα από το οποίο εξαρτάται η παραγωγή όλων των υπόλοιπων εμπορευμάτων, από το εμπόρευμα εργασιακή δύναμη. Αυτό όμως που πρέπει να υπογραμμιστεί είναι  ότι αυτό γίνεται πάντα με όρους που δεν θα επιτρέπουν την αυτενέργεια της εργατικής τάξης.

Δεν πρόκειται όμως να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια μπρος στα πολεμικά ανακοινωθέντα των κυβερνώντων και τους στρατιωτικούς νόμους που μας επιβάλλουν. Δεν θα κλείσουμε τα μάτια και το στόμα απέναντι στο κατάντημα του δημόσιου συστήματος υγείας, στις πολιτικές λιτότητας, στη στρατηγική υποτίμησης της εργασίας και στις μαζικές απολύσεις. Όχι, δεν θα περιμένουμε να λογαριαστούμε απλά μόλις περάσει η μπόρα. Πρέπει να βρούμε τρόπους να επικοινωνήσουμε και να συναντηθούμε στο τώρα.

Επειδή δεν θεωρούμε ότι η προλεταριακή δημόσια σφαίρα πρέπει να υποχωρήσει μπροστά στην τρομοκρατία των media,

επειδή η «νέα κοινωνικότητα» του σλόγκαν «μόνοι/ες στο σπίτι» που θέλει να μας επιβάλλει το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου προετοιμάζει τη δυστοπία του αντικοινωνικού, ατομικιστικού, μοναχικού και αβοήθητου ατόμου,

επειδή πολλές/οί εργαζόμενες/οι ήδη αντιμετωπίζουμε οξυμμένο κίνδυνο για την υγεία μας στον χώρο εργασίας μας,

επειδή πολλές/οί εργαζόμενες/οι ήδη μένουμε σπίτι απλήρωτες/οι, κακοπληρωμένες/οι ή άνεργες/οι,

επειδή οι εργασιακές σχέσεις σε αρκετούς κλάδους ήδη υφίστανται μια ακόμα βίαιη μετάλλαξη (πολύ μεγαλύτερη από αυτήν του SARS-CoV-2),

επειδή οι μηχανισμοί καταστολής βρίσκουν ευκαιρία να αλωνίζουν και να καταστέλλουν υποδομές που το (πολυεθνικό) προλεταριάτο αξιοποιεί για να καλύπτει τις «άνομες» ανάγκες του,

επειδή κανενός είδους πολιτική οργανωτική συνεργασία δεν μπορεί να λειτουργήσει σε συνθήκες (αυτο)απομόνωσης, social-distancing και ενατενιστικών μονολόγων στο facebook,

κι επειδή δεν συμμεριζόμαστε την «εθνική ομοψυχία» που από τον Έβρο μέχρι τις μητροπόλεις σιγοντάρει τον μονόλογο των αφεντικών,

στα πλαίσια των δράσεων μας αυτήν την περίοδο επιλέγουμε να ξεκινήσουμε αυτή την εργατική έρευνα με σκοπό να καταγραφούν οι ξεχωριστές εμπειρίες μας,να ακουστούν οι φωνές των προλετάριων, ξεκινώντας πρώτα πρώτα εμείς οι ίδιοι που απαρτίζουμε αυτή τη συνέλευση από τις προσωπική μας εργασιακή και κοινωνική διαδρομή. Παροτρύνουμε ταυτόχρονα την καθεμία και τον καθένα να έρθει σε επικοινωνία μαζί μας και να αντιμετωπίσουμε από κοινού τα κοινωνικά προβλήματα που ανακύπτουν. Όποια ή όποιος θέλει να βρεθούμε να συζητήσουμε συλλογικούς τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων μας, από την αφραγκία μέχρι τη μοναξιά και την κλεισούρα, μπορεί να στέλνει μέιλ στο koinonika.antisomata@pm.me 
Καταγράφουμε τα προβλήματα σε όποιον χώρο παρουσιάζονται. Μπορείς να απαντήσεις σε όποια ερώτηση σε εκφράζει ή ρίξε μια ματιά στο τελευταίο πεδίο, αν θέλεις να γράψεις κάτι ολότελα δικό σου .
Εργασιακά
Τι γίνεται στις δουλειές μας; (απολύσεις, εξώθηση σε παραιτήσεις κλπ.)
Όσοι εργαζόμαστε ακόμα τι συνθήκες αντιμετωπίζουμε σήμερα; (μειώσεις μισθών, καθυστέρηση πληρωμών, ξεχειλωμένα ωράρια, αδήλωτες υπερωρίες, συμπεριφορές αφεντικών και ό,τι άλλο)
Πώς αλλιώς εκμεταλλεύονται τα αφεντικά το ξεχειλωμένο εργατικό δίκαιο εν μέσω κατάστασης εξαίρεσης; Μας υποχρεώνουν σε άδεια άνευ αποδοχών; Αλλάζουν μονομερώς τη σύμβαση από πλήρους απασχόλησης σε μερικής; Μας εκβιάζουν να τους δίνουμε μίζα από το κρατικό επίδομα για να μας δηλώσουν στο ΕΡΓΑΝΗ;
Τι παίζει με τα μέτρα προστασίας στον χώρο εργασίας μας; Μας τα παρέχουν τα αφεντικά ή όχι; Τι γίνεται με τον συνωστισμό; Τι μέτρα έχουν λάβει; Μας ικανοποιούν; Τι θα θέλαμε εμείς οι ίδιοι; Όταν υπάρχει πιθανό κρούσμα πώς το αντιμετωπίζουν; Τι κάνουμε για να αντισταθούμε σε καταστάσεις που θεωρούμε ότι απειλούν εμάς και τους συναδέρφους μας;
Μας έχουν αναγκάσει σε τηλεργασία; Σε τι διαφέρει το καθεστώς της τηλεργασίας από το προηγούμενο καθεστώς εργασίας; Τι προβλήματα μας δημιουργεί;
Είμαστε ολοκληρωτικά εκτός εργασίας; Αν ναι, πώς τη βγάζουμε; Τι κάνουμε με το νοίκι και την καμπάνα των λογαριασμών;
Σε τι εργασιακό χώρο εμφανίζονται τα παραπάνω ζητήματα;
Clear selection
Σπίτι
Πώς βιώνουμε την κατάσταση αποκλεισμού μέσα στο σπίτι; α)Κάποιοι/ες/α ζουν μόνοι τους. Τι προβλήματα δημιουργεί αυτό σε αυτή τη συγκυρία; β) ΛΟΑΤΚΙ άτομα αναγκάζονται να συγκατοικούν με μια οικογένεια που τη νιώθουν καταπιεστική, ξένη και εχθρική. Πώς το βιώνεις αυτό; γ) Γενικά ο εγκλεισμός με την οικογένεια, γονείς-σύζυγο-παιδιά (ή άλλα άτομα με τα οποία συγκατοικείς) παλεύεται;
Πώς την παλεύεις με τις δυσκολίες στη μετακίνηση (ή όποιες άλλες) με την εφαρμογή του στρατιωτικού νόμου; Επιστρατεύεις προλεταριακές/απείθαρχες πονηριές και στρατηγήματα; Τι είδους;
Πώς  αντιμετωπίζουμε τον μενουμεσπιτισμό; Τι έχει αλλάξει στις κοινωνικές μας σχέσεις; Με τις ανησυχίες για τη διαχείριση της κατάστασης από το κράτος, τι γίνεται; Πώς τις μοιραζόμαστε; Πώς αντιστεκόμαστε στα κρατικά σχέδια;
Υπάρχει αλληλεγγύη στον περίγυρο και τις γειτονιές; Υπάρχουν άλλα άτομα που έχουν ανάγκη τη βοήθειά μας(ψώνια, φάρμακα); Έχουμε εμείς ανάγκη από τη βοήθεια των γύρω μας;
Σε καιρούς επιβεβλημένου από το κράτος εγκλεισμού τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα με συμπεριφορές αντρίλας, βίας και κακοποίησης των γυναικών μέσα στο ίδιο το σπίτι τους οξύνονται. Έχουμε αντιληφθεί τέτοια φαινόμενα γύρω μας; Πώς τα αντιμετωπίζουμε;
Άλλα προβλήματα; Όσοι μένουμε σε φοιτητική εστία τι κάνουμε απέναντι στις εξώσεις;
Υγειονομική Περίθαλψη
Ποιες παράπλευρες απώλειες, εξαιτίας της άρνησης του κράτους να ξοδέψει για τη δημόσια υγεία, έχουμε εντοπίσει ή βιώσει; (φουλαρισμένα νοσοκομεία, ακυρώσεις επεμβάσεων, εξώθηση σε ιδιωτικά νοσοκομεία, τεστ κορονοϊού ούτε για δείγμα)
Μίλα ελεύθερα. Μίλα αυτόνομα.
Εδώ μπορείς να καταγράψεις κάποιες εμπειρίες σου χύμα. Μπορείς να τις επικοινωνήσεις ακόμα και με μορφή ποιήματος ή όπως αλλιώς σε εκφράζει!
Δημοσιοποίηση:
Δίνεις την έγκρισή σου να δημοσιοποιηθεί ανώνυμα αυτή η συμπληρωμένη φόρμα ή επιλεγμένα κομμάτια της στη facebook σελίδα της Συνέλευσης ενάντια στη Βιοεξουσία και την Κλεισούρα;
Clear selection
Submit
Clear form
Never submit passwords through Google Forms.
This content is neither created nor endorsed by Google. Report Abuse - Terms of Service - Privacy Policy
Google Forms