De TRANSITcollectie
Deel uw mooiste herinnering aan het TRANSIT festival!

Enkele jaren geleden zetten TRANSIT en MATRIX [Centrum voor Nieuwe Muziek] de website www.transitcollectie.be op, een online toegang tot het artistieke archief van TRANSIT.
Maar een festival is ook zoveel méér dan de muziek die er gespeeld wordt.
Binnenkort verschijnt er een nieuw luik op De TRANSITcollectie, helemaal gewijd aan de momenten die ú - publiek, musici, medewerkers - het meest zijn bijgebleven.

Via dit formulier kan u uw meest memorabele TRANSIT-moment met ons delen. Naast het documentaire aspect, willen we een selectie van de verzamelde verhalen ook graag gebruiken om TRANSIT festival en de archiefwebsite www.transitcollectie.be te promoten. Op het einde van het formulier kan u aangeven voor welke doeleinden uw verhaal gebruikt mag worden. Als u liever anoniem blijft, kan u dat ook aangeven.
 
Wij zien uw strafste, mooiste, grappigste, meest ontroerende verhaal met nieuwsgierigheid tegemoet!

Sign in to Google to save your progress. Learn more
Voornaam + naam *
E-mailadres (voor eventuele vragen) *
"Pianisten Ian Pace en Frederik Croene werden met handboeien aan elkaar geklonken en moesten de piano gebruiken als een soort reusachtige game controller, waarmee ze eenden konden doodschieten in een videogame. Wat een geneugte, om twee toppianisten zo te zien vechten met hun instrument, alsof het de eerste keer was dat ze een klavier aanraakten ..." (Moving Targets In Mid-Flight to Hit, een creatie van Collectief ç’a b’âm, 2013)
Mijn meest memorabele TRANSIT-moment was ... *
In welk jaar gebeurde dit? (Tip: fris je geheugen op via www.transitcollectie.be)
"Toen ik 's ochtends vroeg binnenkwam in STUK, hoorde ik een eng geluid in de traphal. Ineens stond ik oog in oog met ... een eekhoorn!"
Waar mogen MATRIX en Transit deze herinnering publiceren? *
Required
Waar mogen Transit en MATRIX uw naam publiceren? *
Required
Blijf op de hoogte
"In 2004 speelde Ian Pace een namiddagconcert met Opus contra Naturam van Brian Ferneyhough en een verschrikkelijk moeilijk nieuw werk van Wieland Hoban (When the Panting Starts). Toen het concert zou beginnen, bleek de pianist spoorloos verdwenen. Terwijl het publiek zat te wachten in de zaal, kamde de festivalploeg de STUK-site uit. Het duurde meer dan een half uur voor ze Ian Pace vonden, die naar eigen zeggen gewoon nog even een sigaretje wou roken tegen de zenuwen."
Submit
Clear form
Never submit passwords through Google Forms.
This content is neither created nor endorsed by Google. Report Abuse - Terms of Service - Privacy Policy
Google Forms