„Zdjęcia są dla nas ważne z powodów sentymentalnych, dla historii rodzinnych, stanowią źródło wiedzy o minionym. Ze zdjęć można wiele wyczytać, śledząc przez lupkę każdy fragment, rozpoznając miejsca, okoliczności, ludzi. I pytając tych, którzy o zdjęciu potrafią jeszcze więcej opowiedzieć – bo pamięć ulotna i historie umykają. O tym właśnie będzie spotkanie, ale też o tym, co mnie kręci w starych zdjęciach. Najbardziej tych czarno-białych, często zniszczonych okrutnie, że trzeba użyć wyobraźni, by coś zobaczyć. I wcale nie te mnie poruszają, które wystudiowano w atelier fotograficznym. One są zwykle znakomite technicznie, dobrze zakomponowane, na tekturkach. Uwielbiam te robione przez amatorów, często bezimiennych. Fotografowali świat codzienności, pracy, nieoficjalne sytuacje podczas obrzędów, uroczystości rodzinnych i towarzyskich. Wiele z nich można „odczytać”, bo czasem jedno zdjęcie to cała opowieść… Ale też charakterystyczne na Lubelszczyźnie zdjęcia zbiorowe, takie też występują w Ukrainie, Białorusi. W Polsce Centralnej nie – widać ludzie nie identyfikowali się tak z sąsiadami. No i wiele, wiele zdjęć orkiestr dętych – bo wiejska muzyka to temat główny w naszych zbiorach – Archiwum Muzyki Wiejskiej.”