De que fala este testimonio oral: " Sería o ano 1950. Os meus amigos e eu apostabámonos nun sitio convido baixo a ponte dos Franceses, en Madrid. Alí, a señora Luísa, como todos os meses, lanzábanos desde a xanela do tren as bolsas de fariña que traía acochadas baixo os faldróns.Mercáballa a un estraperlista de Segovia. Debía librarse dela antes de chegar á estación do Norte, pois se non o facía a policía requisáballe a mercadoría. Grazas a aquela fariña tiñamos algo de pan, que xunto ás mondas de pataca e algún que outro ovo, eran a nosa principal fonte de alimentación."